“Katalitik kreking
qazlarından sulfat turşusunun iştiraki ilə izobutılenin alınması”
MÜNDƏRİCAT
Giriş.............................................................................................................8
I FƏSİL. Ədəbiyyat icmalı........................................................................10
II FƏSİL. Tədqiqat üsulları.......................................................................21
III FƏSİL. Yerinə yetirilən işin nəticələri.................................................31
3.1. Prosesin
maddi balansı
3.2. Prosesin
istilik balansı
Nəticə..........................................................................................................49
İstifadə olunmuş ədəbiyyat..........................................................................................50
GİRİŞ
Məlum
olduğu kimi neftçıxarma və neft-kimya sahələrindən böyük miqdarda qaz
karbohidirogenləri ayrılır. Bu
karbohidirogenlərin bir hissəsi məişətdə istifadə olunur. Yerdə qalan hissəsindən
yüksəkmolekullu birləşmələrin alınmasında istifadə olunan etilien, propilen,
izobutılen və butadien müxtəlif üsullarla ayrıldıqdan sonra qalan
Kimya sənayesinin
inkişafi sintetik liflərin plastik kütlələrin, kauçukun, yuyucu vasitələrin kəskin
artması ilə müşayit olunur ki, bunlarında alınması üçün xammal izobutılen,
benzol və s.-dir. Xalq təsərüfatının təmiz izobutılenə və izobutana artan tələbatı
onların alınmasnın yeni effektiv metodlarının işlənməsini tələb edir.
İzobutılenin
alınması yollarının iki böyük qrupa bölmək olar. İxtisaslaşdırılmış proseslər
maksimum izobutılen istehsalı ilə və ya karbohidirogenlərin C4 fraksıyasiyası
prosesləri ilə hansı ki, əlavə məhsullar da meydana çıxır.
İzobutılenin
sulfat turşsunun iştirakı ilə alınması müasir sənaye ölkələrinin, əsasən də,
neft ölkələrinin iqtisadiyyatları üçün olduqca əhəmiyyətli br məsələdir, bu
istiqamətdən də buraxılış işinin mövzusu olduqqca aktual hesab olunur. Sintetik
kauçuklar üçün monomer istehsalının texnoloji prosesi artıq köhnəlmişdir və
müasir avadanlıqlarla əvəz olunmalıdır, öz növbəsində bu, məhsuldarlığı azaldır
və iqtisadiyyatın modern tələblərinə cavab vermir. İzobutılenə əsaslanan
aşağıdakı sintetik kauçuklar müntəzəm şəkildə istehsal olunur: poliizobutılen,
izopren, yağ və yağ əlavələri, plastiklər, yanacaqlar, müxtəlif təyinatlı
aşqarlar və ölkə iqtisadiyyatının digər bir çox sahəsini də əhatə edən çoxlu
sayda müxtəlif məhsullar.
Buraxılış
işinin məqsədi izobutılenin katalıtık kreking qazlarından alınmasnın texnoloji
və kimyəvi prosedurasını təsvir etmək və gələcəkdə izobutılen istehsalının səmərəsini
daha da artırmaq, dolayısilə, sənayenin inkişafina təkan verməkdir. Hazırda
kükürd turşusunun kimyəvi səmərəliliyi və seçmə ekstraktı ilə distillə edilmiş
izobutılen istehsal edilir. Dünyanın əhəmiyyətli neft - qaz istehsal edən ölkələrindən
olan Rusiyada C4 fraksıyasından olan izobutılen istehsalının əsas sənaye
üsulu onun tert-butil spirti ilə natriumlaşması və sonra dəyişən ion mübadiləsi
vasitəsilə qatrana parçalanmasıdır.
İzobutılen
izooktanın, metakrolenin, sintetik qətranların alınması üçün tətbiq olunur.
Spirtlərlə reaksıyasından motor yağlarna əlavələr kimi tətbiq edilən sadə
üçlü-butil efirləri alına bilir. Formaldeihidin izobutılenə birləşməsi və ondan
sonra dehidiratlaşması sintetik kauçuk istehsalında istifadə olunan izopirenin
sintezinin sənaye üsullarından bir yoludur.
ƏDƏBİYYAT İCMALI
Alkenlərdən etilien
və propenin izomeri yoxdur. Butılenə gəldikdə isə məlum olan iki butanın qonşu
karbonlarından hidirogen çıxmaqla normal butandan müxtəlif quruluşda iki butılen:
Və izobutandan bir
butılen
CH3
CH3
almaq olar.
Bunlara köhnə
üsulla: 1)normal butılen, 2)psevdobutılen, 3)izobutılen adı verilir.
Etilien karbohidirogenlərini,
doymuş karbohidirogenləri yüksək temperaturda dehidirogenləşdirmə ilə almaq
olar. Bəzi katalızatorlrın (silikagel üzərində molibden, sink, maqnezium və
xrom oksidlərinin) iştirakı ilə bu reaksiya yaxşı gedir. Bu üsulla müvafiq
doymuş karbohidirogenlərdən propilen və butılenləri almaq olar.
Digər bir üsul
doymuş spirtlərdən su qoparmaqla baş verir. Bu reaksiya üçün müxtəlif sualıcı
vasitələrdən ( sulfat turşusu H2SO4, ZnCl2, oksalat turşusu və s.) istifadə
edilir.
İkili və üçlü
spirtlərdə su çıxımı Zaytsev qaydası üzrə
gedir. Belə ki, hidirogen atomu əsasən az hidirogenli qonşu karbondan ayrılır.
Suayırıcı vasitə
kimi
Üçlü spirtlərdə
suayırma qabiliyyəti daha yüksəkdir. Müvafiq olefinlər almaq üçün onları bir
neçə yod kristalı ilə qaynatmaq kifayətdir.
Başqa bir üsulda
isə doymuş karbohidirogenlərin bir halogenli törəmələrindən
qələvilər vasitəsilə HCl, HBr və ya HI molekulu qoparmaqla gedir.
Başqa bir
variantda isə ikiəsaslı turşuların duzlarının elektroliz etməklə.
Esterləri yüksək
temperaturda qızdırmaqla da almaq olur.
S
S
OcnH2n+1 O
Texnikada izobutılen
karbohidirogenini almaq üçün neftin krekingi və ya pirolizindən istifadə edirlər.
Bu zaman alınan qarışıq absorbsiya, adsorbsiya və distillə üsulları ilə ayrılıb
ayrı-ayrı olefinləri əldə edirlər. Bu üsullarla son vaxtlar külli miqdarda izobutılen
əldə edilir. Saf olefin karbohidirogenləri almaq üçün , daş kömürün kokslanması
və başqa istehsalat proseslərində əmələ gələn qazlardan da istifadə etmək olar.
İzobutılen (СН3)
2С = СН2 – doymamış karbohidirogen olmaqla butılen izomeri, əhəmiyyətli
və böyük tonajlı alifatik monomerdir. İzobutılenin əldə olunması tarixi XIX əsrin
əvvəllərinə gedib çıxır. İlk dəfə 1825-ci ildə Faradey heyvan yağlarından yüksək
temperaturda izobutıleni ayırmışdır. Sonradan 1868-ci ildə görkəmli kimyaçı
alimi Aleksandr Butlerov tərəfindən durulaşdırılmış sulfat turşusu ilə tri-butil spirtdən su
molekullarının aradan qaldırılması (dehidratlaşması) yolu ilə təmiz izobutılen əldə
edilmişdir. İzobutılen qazı ilə tənəffüs etdikdə, onun narkotik təsiri ortaya
çıxır. [1]
İzobutılen
monomeri toksikoloji hərəkət intensivliyi olan orqanizmlərdə fərdi xüsusiyyətlərindən
də çox asılıdır. İzobutılenin təsiri
canlı orqanizmlər üçün olduqca güclüdür. Baş ağrısı, həzmsizlik, ürəkbulanma
kimi simptomplarla müşayiət olunan zəhərlənmə kimi yan təsirləri ola bilər.
Toksik təsir həddi hər bir orqanizmin spesifik xüsusiyyətinə və monomerin
konstentrasiyasına mütənasibdir. Toksikoloji təsirin növbəti mərhələsində şüur
bulanıqlaşır və görmə qabiliyyəti pozulur, izobutılen olan otaqda uzun müddət
qalmaq isə ölümlə nəticələnə bilər. Bu səbəbdən onun saxlanma qaydalarına və təhlükəsizlik
tədbirlərinə əməl etmək lazımdır.
Butanın dehidirogenləşmısindən
izobutılenin alınması aşağıdakı reaksiya üzrə gedir:
(CH3 )3 ─CH (CH3 )2C=СH2 + H2
Reaksyanın
baş verməsi üçün optimal temperatur 550-600 C-dir (2). Temperaturun artması kreking
prosesində xoşagəlməz hal doğurur. Təzyiqin artması ilə gedən dehidirogenləşmə
dəi izobutanın izobutılenə çevirilməsi
xeyli azalır. Dehidirogenləşmə reaksiyaları üçün daha uyğun katalızatorlar
almüna əsaslı olandır. İzobutılenin
hasilatı sənayesində bölmə tipli reaktorlarda qaynar laya katalızator qoyulduqda
82%, qoyulmadıqda isə 42 % təşkil edir[1].
Butanlı
fraksıyanın dehidirogenləşməsindən alınan
izobutılen izomerləri:
CH3 CH2 CHCH2 butılen
N CH3 CH2 CH2CH3 CH3 CHCHCH3 trans-butılen
CH3 CHCHCH3 sis-butılen
butılenin dehidirogenləşməsi reaksiyasının məhsullarının
kütlələri təxmini belədir: 34 kütlə % butılen, 38 kütlə % sis-izomer və 28 kütlə
% trans-izomeri. [2]
Katalızator
qismində xrom oksid üzərində alüminium oksidi
istifadə edirlər. Prosesin temperature 497-502 C. [2] Butılenin izobutılenə
izomerləşməsi 302-542 C gedir. Katalızator qismində H3PO4 , silisium oksid,
AlO3 və başqaları [4]
Bu
reaksiyanın öyrənməklə Xerd, Qolbert, Tropsh, Perrish və Etlor məşğul olmuşdur.
[4] Trosh o qənaətə gəlmişdir ki, izomerləşmədə 58102 kC enerji miqdarı xərclənir.
Bu nəticəni Forsta, Ridnovkov və Seryabryakov da təsdiqlədilər. [4]
Tokiyamo
Yosixiro [5] butanın sonuncu izomerinə dehidirogenləşməsi prosesini öyrənmişdir.
500 C temperaturda butan izobutılenə izomerləşir (platin üzərindəki silisium
oksidin katalızator kimi iştirakı ilə). Bekxet [6] butanın izobutılenə çevirilməsini
katalızatorun iştirakı ilə öyrənib.
Çen
Xonq [7] müəyyənləşdirib ki, seçmə qabiliyyəti izomerləşmənin tətbiqi zamanı
ZSM-23-də artır, mikroməsafəli strukturu olduğu üçün katalızator qismində H2SO4 olduqda karbohidirogen əmələ gətirir.
Seçmə qabiliyyətini artırmaq üçün Pellet Rigis [8], 360-350 C temperaturda
seleoitləri katalızator qismində istifadə edir.
Xoreb və
Morozov [9] sənayedə butanın 160- 200 C temperaturda katalızatorun iştirakı ilə
izomerləşməsinin patentini aldılar; Cu2O3 40-50 % kütlə, Ni2O3 25-40 % kütlə,
Fe2O3 0,2 %kütlə, qalan kütləni isə SiO2.
1995-ci
ilin dekabrında Samatkina və Kiyamovoyun [10] rəhbərliyi ilə butendən izomerləşmə
ilə izobutılenin istehsalı üçün NİXX ASC
istifadəyə verilib. Elədə yüksək olmayan temperaturda 540 C-də katalızator kimi
Al2O3 götürülüb. Qurğunun məhsuldarlığı 8-16 t/c olub.
Karbohidirogenlərin
izomerləşməsi C4 fraksıyasında dehidirogenləşməsi
və butanlı fraksıyanın izobutılenə izomerləşməsi AlCl3, AlBr3, HCl və s. katalızatorların
təsiri ilə gedir.
İzobutanın
əsasında 537-602 C temperaturda dehidirogenləşməsi fasiləsiz sxem üzrə
aparılır.[2]
Mirzəbəyova
və Məmmədov [11] 610-680 C temperaturda CO2 katalızator rolunda iştirakı ilə konversiya
metodu ilə izobutıleni alıblar: Cr -6 % kütlə, Mn 2-6 % kütlə və Al2O3 təsbit
olunmuşdur.[11]
Dehidratasiya
ilə aparılan reaksiyadan əvvəlcə butanol, fraksıyadan butadiene, sonrasında isə
izobutılen alınır.
Qyutenborq [12] izobutılenin alınmasnın əsas əsas
metodunu seçdi.
a) Fiziki yolla –
absorbsiyanı özünəbirləşdirən, ekstraksiyalı və azerotrop distilləsi, həmçinin
retrifikasiyası.
b) Kimyəvi yolla - izobutılenin
kimyəvi əsası müxtəlif üzvi maddələrlə qarşılıqlı fəaliyyətindən asılıdır.
Fiziki əsaslı metodların əksəriyyəti
formalarında duru absorbsiya üsulu istifadə olunur. Absorbentlər kerosin fraksıyası
ola bilər. Bu andada qazın tərkibində ola bilər: 21,2 % CH4, 12,1 % C3H8, 47,5
% n-C4H10 və 19 % izobutılen. Absorbent hərdən qaza əks, hərdən də eyni istiqamətdə
irəliləyir. İzobutılenin absorbsiyası praktik olaraq yaxşı gedir [4].
C4 fraksıyasının çoxlu komponenti
var. Müvafiq agentlər qaynama temperaturuna yaxın əlavə edilir, buxarlanan müxtəlif
karbohidirogenlərin elastikliyini azaldır və onların buxarlanma qabiliyyətini
artırıb yaxşılaşdırır. Əgər həmin agent son qalıqda olarsa, bu proses
ekstraksiyalı distillə adlanır. Əgər həmin agent distillənin buxarı ilə
çıxırsa, onda buna azerotrop distillə deyilir. Retrifikasiya reaksiyaları çox
vaxt izobutan fraksıyasından çox vaxt izobutılenin təmizlənməsinə xidmət edir.
C4 fraksıyasından
kimyəvi üsulla izobutılenin alınması daha çox tətbiq edilir.
Kalium
metodu. Bu metodun əsasını 1873-cü ildə A.M.Butlerov göstərmişdir. Reaksiya
duru sulfat turşusunun butenə təsiri ilə baş verir ( temperature -13-42 C,
konsentrasiya 55-65 %) [1].
(CH3)2C=CH2 + Н2SO4 ® (CH3)3C-ОSO3H
Bu reaksiya
zamanı əsasən di və tri izobutılen alınır.
İzobutılenin turşu ilə
reaksiyasına su qatdıqda hidroliz baş verir və üçlü spirit alınır.
Bir sıra tədqiqatlar göstərmişdir
ki, turşunun konsentrasiyası yüksəldikcə (45 və 770 %), karbohidirogenlərin
udmaq qabiliyyətidə artır(izobutılendən başqa: Konsentrasiya nə qədər aşağı
olarsa, reaksiyada o qədər ləng gedir) [1]. Temperaturun yüksəkliyi karbohidirogenlə
sulfat turşusunun reaksiyasına böyük təsir göstərir: temperaturun artması
polimerləşmə prosesinə müsbət təsir göstərir. İzobutılenin daxil olduğu
reaksiyanı 10-30 C temperaturda aparmaq daha yaxşıdır.
65 %-li sulfat turşusunda soyuq
halda demək olar ki, izobutılen absorbsiya olunur. Aşağı temperaturda (-10 +10)polimerləşmə zəifdir, izobutılenin
itkisi baş verir.
Qatılaşdırılmış turşu ilə iş
zamanı qarışığı çox soyutmaq lazımdır, çünki əks halda polimerlər asanlıqla əmələ
gəlir. Bundan əlavə bu halda reaksiya qatılaşdırılmış turşu ilə başlayır,
doymamış karbohidirogenlərlə yox.
Sulfat turşusu ilə karbohidirogenlər
arasındakı reaksiya C4 üzərindəki incə layda turş mühitdə gedir. Ona görədə izobutılenin
maddələr qarışığından uğurlu udmaq üçün sulfat turşusunu intensive şəkildə sürətli
qarışdırmaq lazımdır.[13]
C4 fraksıyasından izobutılenin
ayrılması üçün iondəyişdirici polimerlərdən istifadə olunur.
π-kompleks
Əmələ gələn π-kompleksdə ikiqat rabitənin elektron
cütü karbon atomlarından birinə doğru sürüşür. Bu karbon atomu (donor)
π-rabitənin elektron cütü hesabına boş orbitalı olan H+ ilə
(akseptor) donor-akseptor mexanızmi ilə kovalent rabitə əmələ gətirir. Hidirogeni
birləşdirən karbon atomunun valentliyi dördə (IV) tamamlanır, digər karbon
atomu isə müsbət yüklənir və karbokation əmələ
gəlir.
Alınan karbokation asanlıqla nukleofil hissəcik olan
Br- ilə birləşir.
Üzvi maddələrin tərkibində olan karbon atomlarından biri müsbət
yükləndikdə bu ion karbokation, mənfi yükləndikdə isə karboanion adlanır.
Göründüyü kimi, HX tipli molekulların alkenlərə
birləşməsi elektrofil hissəciyin iştirakı, yəni ion mexanızmi ilə gedir və belə birləşmə
reaksiyalarına elektrofil
birləşmə reaksiyaları deyilir.
HX tipli molekulların
qeyri-simmetrik alkenlərə birləşməsi Markovnikov qaydası ilə gedir. Markovnikov
qaydasının klassik tərifi belədir: hidirogen-halogenidlərin
(və ya suyun) alkenlərə birləşməsi zamanı ikiqat rabitəli karbon atomlarından hidirogeni
çox olan karbon atomuna hidirogen, hidirogeni az olan karbon atomuna isə
halogen atomu (və ya OH qrupu) birləşir. Məsələn,
İzobutıleni sənayedə maye neft
məhsullarının və ya neft qazlarının katalitlk və
ya termiki krekingi
və ya pirolizi üsulu ilə benzin və ya etilien istehsalında butan-
buten fraksıyasından
ayırmaqla əldə edirlər. Hər 3 prosesdə də С4-un çıxımı uyğun olaraq
3-10, 1-2 və 0,4-5 kütlə (%) təşkil edir. İzobutıleni С4 fraksıyasından
otaq temperaturuna yaxın olan temperaturlarda 65%-li sulfat (H2SO4) turşusu ilə ekstraksiya etməklə əldə edirlər
(Butlerov üsulu). Ekstaksiya prosesi praktiki şəkildə miqdari gedir. Prosesin
yekunuda isə üçlü-butil sulfat(H2SO4) turşusu alınır
·
(CH3)2C=CH2 +
H2SO4= (CH3)3COSO3H
və onu yenidən izobutılenə çevirirlər. İzobutılenin digər
bir alınma üsulu onun butil sulfat(H2SO4) turşusundan kəskin buxarla hidroliz etmək
vasitəsilə ayrılmasıdır ki, nəticədə üçlü-butil spirti əldə olunur:
·
(CH3)3COSO3H
+ H2O = (CH3)3COH + H2SO4
Üçlü-butil spirtini isə 30%-li sulfat (H2SO4) turşusu
ilə dehidratasiya edərək izobutılen alırlar. Lakin bu üsul sulfat (H2SO4)
turşusunun regenerasiya prosesinin bahalığı səbəbindən az tətbiq olunur. Daha
effektiv üsul ondan ibarətdir ki, izobutılenin 65%-li turşu ilə ekstraksiyası
zamanı alınan reaksiya mayesini su (H2O) ilə turşunun qatılığı 45% olana qədər
durulaşdırırlar. Daha sonra bu məhlulu nisbətən aşağı təzyiq altında
qızdırmaqla təmiz izobutıleni ayırırlar və onu qələvi (MeOH) məhlulu il yuyaraq
soyutmaq yolu ilə spirtdən ayırdıqdan sonra su (H2O) ilə yuyurlar və son
nəticədə, təzyiq altında mayeləşdirirlər. Union Carbide firması izobutılenin
butan-butılen fraksıyasından seolitlər üzərində adsorbsiya etməklə alınması
üsulunu işləyib hazırlamışdır. Bu prosesdə həmçinin butıleni də ayırırlar ki,
onu da izomerləşdirərək izobutılen alırlar. İzobutılenin başqa bir alınma üsulu
izobutanın dehidirogenləşdirilməsindən ibarətdir.
Katalıtık kreking prosesi
alümosilikat katalızatorlarının iştirakı ilə və nisbətən aşağı temperaturda (450-500
Katalıtık krekingin müasir səmərəli
proseslərinin formalaşdırılmasında və istehsalata tətbiq edilməsində Azərbaycan
alimlərinin, ələxsusda akademiklər V.S.Əliyev və M.İ.Rüstəmovun böyük xidmətləri olmuşdur.
Bu gün ölkəmizdə mövcud olan
vəziyyət katalıtık kreking qurğuları bu alimlərin və onların tələbələrinin elmi
fəaliyyətlərinin nəticəsində yaradılmışdır.
Katalıtık kreking (FCC - 55)
Reaktor tərəfində olanlar;
• Reaktor üst başlığı və daxili kamerası
• VSS yüksəldici sonlandırma cihazı
• Sikilonlar
• Klapanlar
• Striper
• Optimex feed distiribyutorları və lift
buxar distiribyutoru ilə təchiz edilmiş xarici reaktor yükseldici
Regenerator tərəfində olanalar;
• İki mərhələli sikilonlar
• Plenom
• Klapan
• Hava dağıdıcı
Maye Katalıtık Krekinq (FCC) prosesi ağır xam
neft fraksıyalarını daha yüngül, daha qiymətli karbohidirogen məhsullarına olduqca
yüksək temperaturda və orta səviyyədə eyni təzyiqə çevrilir, yüngül bölünmüş
silika / alümina əsaslı katalızator. Kiçik molekullara böyük karbohidirogen
molekullarını çatdırmaq vaxtında katalızatorda çöküntüyə bənzər koka adlandırılır
uçucu olmayan karbonlu bir maddə yerləşdirilir. Kataloq katalızatorun aktiv katalıtık
sahələrə girişini maneə törətmək yolu ilə katalızatorun katalıtık kreking fəaliyyətini
söndürmək üçün aktivləşirdi. Katalızatorun katalıtık fəaliyyətini bərpa məqsədi
ilə, katalızatorda yerləşdirilən kola rejenerator gəmisində hava ilə
yandırılır.
Maye katalıtık krekingın əhəmiyyətli
üstünlüklərindən biri, müvafiq buxar fazası ilə akışkanlaşdıqda katalızatorun
reaktor və rejenerator arasında asanlıqla axmasına imkan yaradır. FCC birləşmələrində
reaktorda buxar fazası buxarlanmış karbohidirogen və buxar olur, rejenerator tərəfində
isə fluidləşmə vasitələri hava və yanma qazlarıdır. Beləliklədə, mayeləşdirmə
isti rejenere edilmiş katalızatorun təzə yem ilə əlaqə saxlamasına imkan verir;
isti katalızator maye yemini buxarlandırır və daha asan karbohidirogen məhsullar
yaratmaq üçün buxarlanmış yemləri katalıtık şəkildə pozur. Qaz halında olan
karbohidirogenlər sərf edilən katalızatordan ayrıldıqdan sonra karbohidirogen
buxarı soyudulur və sonrasında istənilən məhsul axınına ayrılır. Ayrılmış xərclənmiş
katalızator reaktordan buxar mayeləşdirmə vasitəsilə reaksiya gəmisinə axır,
burada koksunun fəaliyyətini bərpa etmək məqsədi ilə katalızatordan yandırılır.
Koksanın yanması zamanı çox miqdarda istilik azad edilir.
Yanma bu istilik çox rejenere katalızator tərəfindən
absoribe edilir və prosesinin reaksiyanın tərəfi sürmək üçün tələb edilən
istilik təmin etmək üçün mayeləşdirilmiş regenerasiya katalızatoru tərəfindən
reaktora keçirilir. Reaktora və rejenerator arasında davamlı süzülmüş katalızatoru
dövriyyə qabiliyyəti FCC-nin davamlı bir proses kimi səmərəli fəaliyyət göstərməsinə
imkan verir.
FCC birləşmələri fərqli-fərqli rafinaj axını
sxemlərindən ağır neft işləyir. Bütövlükdə , istər yem, istərsə də email edilən
xam vahidindən və ya vakumdan çıxır və xam mal qaynağının 650-1000 + ° F (350-
550 + C) arasındaki hissəsini təşkil edir. FCC-nın yuxarı hissəsində bir hidirotəmizləmə
və ya asfalıtsızlaşdırma kimi əlavə xammal hazırlama texnoloji qurğuları ola
bilər.
Polimerləri sintez
etmək üsullarından biri də ion polimerləşməsidir. İon polimerləşməsi də zəncirvari
polimerləşməyə aiddir. İon polimerləşməsi katalızatorların iştirakı ilə baş
verir. Katalızatorlar polimerlərin tərkibinə daxil olmurlar. Radikal polimerləşməsindən
fərqli olaraq ion polimerləşməsində artmaqda olan zəncir müsbət mənfi yüklü
hissəcikləin hesabına baş verir. Radikal polimerləşməsindən daha bir cəhəti fərqlənir
ki, ion polimerləşməsində zəncirin qırılması heç vaxt bimolekulyar
reaksiyaların hesabına baş vermir. Burada zəncirin qırılması ya uzanmaqda olan
monomlekulyar reaksiya hesabına, ya da zəncirin monomerə və həllediciyə ötürülməsi
hesabına baş verir. Katalızatorların və yüklü hissəciklərin xarakterindən asılı
olaraq ion polimerləşməsi kation və anion polimerləşməsinə ayrılır. İon
polimerləşməsinin bir xüsusiyyəti də ondan ibarətdir ki, belə polimerləşmə əsasən
həlledicidə aparilir. Reaksiya əksərən -50 dərəcə və -130 dərəcə arasında dəyişir.
Kation polimerləşməsi. Kation polimerləşmə luis turşularının hesabına aparılır.
Belə turşulara Fridel-Qrafts katalizarorları da deyilir. Belə katalızatorlara
AlCl BF TiCl SnCl və s. göstərmək olar. Bu katalızatorlar
elektronoakseptordurlar və monomeri özlərinə birləşdirməklə karbokation ionu əmələ
gətirirlər. reaksiya aşağı temperaturda aparılır və bu halda molekul kütləsi
yüksək olan polimer alinir. Kation polimerləşməsini qüvvətli turşuların
iştirakı ilə də aparmaq olar. Izobutılen sulfat turşusu ilə polimerləşməsi
karbokationun yaranması ilə başlayır.
Molekul kütləsi yüksək
olan, kation polimerləşməsi hesabına alınan polimerə butilkauçuku missal göstərmək
olar. Butilkauçuk izobutılenlə (97%); izoprenin (3%) birgəpolimerləşməsindən
alınır. Reaksiya – 100 dərəcə temperaturda aparılır.
Kation polimerləşməsində
iştirak edən əksər katalızatorlara sokatalızator lazım gəlir.Onlar özlərində
donor praton saxlayırlar. Sokatalızator olaraq H O; HX üzvi turşular və hətta
üzvi karbohidirogenlər götürülə bilər.Məsələn; Bf katalızatoruna adətən H O sokatalızatoru
götürürlər. Onların qarışılıqlı təsiri zamanı kompleks yaranır ki o da aktiv mərkəzin
yaranmasına səbəb olur. Reaksiya 3 mərhələdən ibarətdir.
1.Aktiv mərkəzin yaranması.
2.Zəncirin uzanması.
3.Zəncirin
qırılması:
Zəncirin
qırılması aşağıdakə kimi baş verir.
a)Zəncirin monomerə ötürülməsi:
b) zəncirin qırılması belədə baş verə bilər:
Kation polimerləşməsinin uzunluğu ümumi sürəti mühitin
polyarlığından asılıdır.
Mühitin polyarlığı artdıqca kation polimerləşmə
reaksiyasının sürəti həmçinin polimerin molekul kütləsi artır. Kation polimerləşmə
reaksiyasınin sürətinə monomerin və katalızatorun qatılığı da təsir göstərir.
Onların qatılığı artdiqca kation polimerləşmə reaksiyanın sürəti də artır.
Temperatur artdiqca isə kation polimerləmə reaksiyasının sürəti artır polimerin
molekul kütləsi isə aşağı düşür.
II FƏSİL.TƏDQIQAT
ÜSULLARI
C3-C4
qazlarının maye məhsullara çevrilməsi məqsədi ilə iki pilləli reaktorlu
laborator qurğu yığılmışdır. Birinci reaktorda alkilləşmə, ikinci reaktorda isə
dehidirogenləşmə prosesi aparılmışdır. Alkilləşmə prosesində çevrilməyən
parafin karbohidirogenləri maye məhsulların çıxımını artırmaq məqsədi ilə dehidirogenləşmə
reaktoruna verilmiş və alınan olefin karbohidirogenləri yenidən alkilləşmə
reaktoruna qaytarılmışdır. Alkilləşmə prosesinin aparılması üçün H-ZSM-5
markalı seolitdən, parafin karbohidirogenlərinin dehidirogenləşməsi prosesinin
aparılması üçün isə γAl2O3
üzərinə hopdurulmuş Co, Ni nanohissəciklərindən istifadə olunmuşdur.
1.
Olefin tərkibli qazlardan yüksək oktanlı
benzin komponenti almaq məqsədi ilə laboratoriya qurğusu yığılaraq montaj edilmişdir.
2.
Prosesin aparılması üçün axınlı tipli katalıtık
reaktor seçilərək qurğuya montaj edilmişdir.
3.
Əvvəlki tədqiqatlarda müəyyən edilmişdir ki,
Ni, Co, Cr ilə modifikasiya olunmuş OMNIKAT- 210P seolittərkibli sənaye katalızatorunun
iştirakı ilə alkilləşmə prosesinin aparılması reaksiyanın maye məhsullarının
çıxımını 77-82% qədər artırmağa imkan verir. Reduksiya olunmuş metalların alınması üçün katalızator dərin
vakuuma məruz edilmişdir (Pqalıq=10-15 mm Hg).
Cari tədqiqatlarda
metalların daşıyıcı üzərinə hopdurulması metodu ilə katalızatorun hazırlanması
üçün istifadə olunan Ni, Co metallarının reduksiyası çoxatomlu spirt (etilienqlikol)
mühitində aparılmışdır.
Reduksiya temperaturu ~1600C təşkil etmişdir. Bu məqsədlə
ilkin məhsul kimi metalların duzlarından istifadə olunmuşdur. Reduksiya
prosesinin aparılması üçün laborator qurğu yığılmışdır.
4.
Prosesin optimal parametrlərinin müəyyən
edilməsi məqsədi ilə xammalın həcmi sürəti 100- 400s-1 və temperatur
250-450°С intervalda dəyişdirilərək proses tədqiq edilmişdir, alınan maye məhsulların
çıxımı və karbohidirogen tərkibindən asılı olaraq proses üçün optimal həcmi sürət
və temperatur seçilmişdir.
5.
Prosesin seçilmiş optimal temperatur və
xammal verilməsinin optimal həcmi surətində katalızatorun aktivliyi və
selektivliyi öyrənilmişdir.
6.
Reaksiyadan alınan qazların və maye məhsulların
tərkibləri xromatoqrafik üsulla təyin edilmişdir.
Katalıtık kreking
qazlarının çevrilməsi zamanı alınan kontakt qazın və maye məhsulların tərkibləri
xromatoqrafik üsulla təyin edilmişdir.
ADNSU laborotoriyasında Ni, Co, Cr-la modifikasiya olunmuş Omnikat-210P
seolittərkibli katalızatoru üzərində katalıtık kreking qazlarından yüksəkoktanlı
benzin komponentinin alınması sahəsində tədqiqatlar aparılmışdır. Aparılmış tədqiqatlar
nəticəsində müəyyən olunmuşdur ki, reaksiyanın maye məhsullarının ən yüksək
çıxımı izobutanın butılenlərə nisbətinin 0,8-ə bərabər olduğu halda əldə
olunur. Buradan belə bir nəticəyə gəlmək olar ki, ilkin xammalda olefinlərin
miqdarı nə qədər çox olarsa reaksiyanın maye məhsullarının çıxımı bir o qədər
çox olur. Belə ki, bu zaman alkilləşmə reaksiyası ilə yanaşı dimerləşmə
reaksiyası da baş verir. Aparılmış tədqiqatların nəticələrinə əsasən xammalda
olan olefin karbohidirogenlərinin miqdarını artırmaq məqsədi ilə ikipilləli
proses təqdim olunmuşdur ki, birinci pillədə alkilləşmə prosesi, ikinci pillədə
isə dehidirogenləşmə prosesi aparılır.
Aparılan tədqiqatların məqsədi katalıtık kreking qazlarının tərkibindəki
karbohidirogenlərdən maye məhsulların alınmasıdır.Reaksiyanın maye məhsulları
parafin karbohidirogenlərinin olefinlərlə alkilləşməsi yolu ilı alınır.
Qeyd etmək lazımdır ki, reaksiyanın maye məhsullarının çıxımını
artırmaq məqsədi ilə reaksiya zonasında olefin karbohidirogenlərinin həcmini
artırmaq lazımdır. Bu, parafin karbohidirogenlərini dehidirogenləşməyə məruz etməklə
alınmış olefin karbohidirogenlərini alkilləşmə reaktoruna qaytarmaqla mümkündür
ki, burada xammalın tərkibində olan parafin karbohidirogenləri xammalın tərkibindəki
olefin karbohidirogenləri və Ni, Co metalları ilə modifikasiya olunmuş γ-Al2O3 katalızatoru
yüklənmiş reaktorda alınan olefin karbohidirogenləri ilə alkilləşmə
reaksiyasına məruz qalır.
Təqdim olunan işdə katalıtık kreking qazlarından maye məhsulların
alınması üçün iki proses həyata keçirilir: С3-С4 parafin
karbohidirogenlərinin uyğun olefinlərlə alkilləşməsi və С3-С4
parafin karbohidirogenlərinin dehidirogenləşməsi. Alkilləşmə prosesinin
aparılması üçün ZSM-5 seolitindən istifadə olunub. Dehidirogenləşmə prosesinin
aparılması üçün katalızatorun hazırlanması Ni, Co nanohissəciklərinin γ-Al2O3
daşıyıcısı üzərinə hopdurulmasına əsaslanmışdır.
Bu məqsədlə Ni və Co nanohissəciklərinin hazırlanması prosesi işlənib
hazırlanmışdır. Nanohissəciklərin hazırlanma metodikası Koreya Sənaye
Texnologiyası İnstitutunda yerinə yetirilmiş işlərdən götürülmüşdür. Bu
metodikaya əsasən götürülən etilienqlikol 1600C te mperaturda
parçalanaraq aldehid (СН3СНО) əmələ gətirir. Aldehid isə öz növbəsində
metal oksidlərini metala qədər reduksiya edir. Əlavə məhsul kimi diketon (СН3СОСОСН3)
alınır.
Ni və Co metallarının oksidlərinin γ-Al2O3
daşıyıcısı üzərinə hopdurulması əks soyuduculu kolbada həyata keçirilmişdir.
Qurğunun sxemi şəkil 1-də göstərilmişdir.
Şəkil 1. Nanohissəciklərin alınması üçün
qurğunun sxemi
1- kolbaqızdırıcı,
2-üçboğazlı kolba, 3-rektifikasiya kolonu, 4-termometr, 5-soyuducu, 6- tutum
Kolbaya (2) hissəciklərinin ölçüsü 0.25 mm-ə qədər olan, xıradalanmış
33 q (46.5sm3) γ-Al2O3 yüklənmişdir. 0.25 mm-ə
qədər xırdalanmış γ-Al2O3-ün
tökmə sıxlığı 0,7105 təşkil edir. Katalızator dənəciklərinin xırdalanması 8
saat müddətində РМ100 dəyirmanında həyata keçirilmişdir.
Bu üsulla hazırlanmış γ-Al2O3 daşıyıcısının üzərinə
2,025 q və 2,625 q miqdarında nitratlar Ni(NO3)2 × 6H2O
и Co(NO3)2 × 6H2O əlavə olunmuşdur.
Nitratların miqdarı Ni və Co metallarının γ-Al2O3-ə
7.5% nisbətinə görə hesablanmışdır. 1600C-də СН3СНО və Н2О
əmələ gəlir. Burada su həm Ni və Co-ın
nitrat duzlarının parçalanmasından, eyni zamanda etilienqlikolun
parçalanmasından alınır.
СН2ОН-СН2ОН → СН3СНО+Н2О (1)
1 3 2
Şəkil 2 və 3-də verilmiş udma zolaqlarındakı piklərin intensivliklərini
müqayisə etsək görərik ki, alınan məhsulda OH qruplarının miqdarı ilkin etilienqlikolun
tərkibindəkinə nəzərən daha çoxdur (Şəkil 3).
Şəkil 2. İlkin etilienqlikolun tərkibində
suyun miqdarı
Şəkil 3. Etilienqlikolun çevrilməsi reaksiyası məhsullarının
tərkibində suyun miqdarı
Nümunələrin İQ spektrləri LUMOS İQ-Furye mikroskop-spektrometrində
(BRUKER, Almaniya) 600-4000 sm-1 dalğa ədədi diapazonunda çəkilmişdir.
Nümunələrin İQ spekrlərində aşağıdakı udma zolaqları müşahidə
olunmuşdur:
·
Parafin karbohidirogenlərinin -СН3
və -СН2 qruplarındakı C-H rabitələrinin deformasiya (1362, 1460 sm-1)
və valent (2876,2963 sm-1) rəqsləri;
·
Spirtlərin
С-О rabitələrinin valent (1065, 1110 sm-1) rəqsləri;
·
Suyun О-Н
rabitəsinin deformasiya (1638 sm-1) və valent (3346 sm-1) rəqsləri;
·
С-Сl
rabitəsinin valent (609,666 sm-1) rəqsləri. Su fazasının uzərindəki
layda olan birləşmələr
Fazanın İQ spektrində
aşağıda göstərilmiş udma zolaqları müşahidə olunmuşdur:
·
Parafin
karbohidirogenlərinin СН3- və СН2-qruplarındakı C-H rabitələrinin
deformasiya (734, 1361, 1379, 1459 sm-1) və valent (2872, 2934, 2959
sm-1) rəqsləri;
·
Spirtlərin
С-О rabitələrinin valent (1068, 1113 sm-1) rəqsləri;
·
Suyun О-Н
rabitəsinin deformasiya (1641 sm-1) və valent (3346sm-1) rəqsləri;
·
С-Сl
rabitəsinin valent (608,667 sm-1)
rəqsləri.
Hər iki nümunənin İQ
spektrlərinin müqayisəsindən belə bir nəticəyə gəlmək olur ki, onlar praktiki
olaraq identikdirlər. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, C-H və C-O rabitələrinə
cavabdeh olan udma zolaqlarının intensivlikləri ikinci nümunədə daha yüksəkdir.
Cədvəl 2.1
Bəzi udma
zolaqlarının optiki sıxlığı
Nümunənin adı |
D1065 |
D1100 |
D1362 |
D1379 |
D1460 |
D2876 |
D2934 |
D2963 |
Suda məhlulu |
0,034 |
0,035 |
0,030 |
- |
0,025 |
0,034 |
- |
0,054 |
Su ilə birləşmələri |
0,121 |
0,126 |
0,037 |
0,034 |
0,044 |
0,081 |
0,086 |
0,088 |
Etilienqlikolun
çevrilməsindən asetaldehid СН3СНО alınır ki, o da novbəti mərhələdə
Ni və Co oksidlərini uyğun metala qədər reduksiya edir və diasetil alınır. Bu
üsulla alınmış metallar və metal oksidlərinin γ-Al2O3 ilə
qarışıqlarında onların miqdarlarının təyinindən sonra onları distillə olunmuş
su ilə durulaşdırılır və buxarlandırmaq və pastaşəkilli hala gətirmək üçün
sobaya yerləşdirilir. Sonra dənəvər və yaxud tablet şəklinə salınır, mufel
sobasına yerləşdirilir və 450- 500°С temperaturda 8 saat müddətində közərdilir.
Cədvəl 2.2
Katalızatorun tərkibi Ni və Co nanohissəciklərinin
hopdurulmasından sonra katalızatorun miqdarı - 34,34 q
Katalızatorun hazırlanması üçün götürülən komponentlərin
miqdarı |
||||||||||||
Kompo-nentlər |
γ Al2O3 |
Ni(NO3)2 × 6H2O |
NiO |
Ni |
H2O |
Co(NO3)2 × 6H2O |
CoO |
Co |
H2O |
|||
Simvollar |
V,см3 |
G |
M |
G |
G |
G |
G |
M |
G |
G |
G |
G |
Miqdar, q |
38 |
27 |
290,8 |
10 |
2,576 |
2,025 |
3,725 |
291,03 |
10 |
2,573 |
2,025 |
3,711 |
Qeyd etmək lazımdır
ki, namohissəciklər çox qeyri-stabildirlər və nikel və kobalt oksidə qədər tez
oksidləşirlər. Nanohissəciklərin varlığını reaksiya zonasında , tatalizatoru
reaktordan boşaltmadan təyin etmək lazımdır ki, bu da katalızatorun havanın
oksigeni ilə kontaktda olmasının qarşısını alacaq. Tərəfimizdən hazırlanmış katalızatoru
reaktordan boşaltdıqdan sonra onu 600-6200C temperaturda 30-40 dəqiqə
hidirogenlə reduksiya edilir.
Atmosfer şəraitində
qurudulmuş γAl2O3+Ni+Co, vakuum şəraitində qurudulmuş γAl2O3+Ni+Co,
15dB vakuum şəraitində qurudulmuş γAl2O3+Ni+Co katalızatorların
paramaqnit təbiəti öyrənilmişdir. Tədqiq olunan katalızatorların EPR spektrləri
iki xəttən ibarətdir: ΔНen = 140 mTl, g=3,2 ; ΔНen = 80
mTl, g=2,1. Bu spektrlər, müvafiq olaraq, Ni və Co ionlarına məxsusdur. Katalızatorlar
vakuumda qurudulduqdan sonra Co ionunun EPR xətti xeyli azalır. 15 dB-də
qurudulan katalızatorda EPR xətlərində dəyişiklik müşahidə olmur.
Şəkil. 4. Atmosfer təzyiqində və vakuum şəraitində közərdilmiş Ni və
Co nanohissəcikləri ilə modifikasiya olunmuş γ-Al2O3 əsasnda
hazırlanmış katalızatorun EPR spektrləri
Xammal kimi katalıtık krekingin С3-С4
qazlarından istifadə olunmuşdur. Aşağıda katalıtık kreking qazlarının tərkibinin
nümunəsi göstərilmişdirə
Cədvəl 2.3
Katalıtık
kreking qazlarının tərkibi.
Xammalın tərkibi, % küt. |
|
ΣС2 |
0,17 |
С3Н6 |
31,1 |
С3Н8 |
23,0 |
ΣС4Н8 |
14,6 |
n-С4Н10 |
4,43 |
i-С4Н10 |
26,1 |
ΣС5Н12 |
0,6 |
Xammalın tərkibində olefin karbohidirogenlərinin miqdarını artırmaq məqsədi
ilə birinci pilləsində dehidirogenləşmə, ikinci pilləsində alkilləşmə prosesləri
həyata keçirilən ikipilləli proses təklif olunmuşdur. Alkilləşmə prosesi katalızator
kimi ZSM-5 markalı seolitin iştirakı ilə həyata keçirilir. Parafin karbohidirogenlərinin
olefin karbohidirogenləri ilə alkilləşməsi reaksiyası 300-400°С temperaturlarda
müşahidə olunur. alkilləşmə reaksiyasına olefin karbohidirogenlərinin praktiki
olaraq 100%-i də cəlb olunur. dehidirogenləşmə prosesi γ-Al2O3
üzərinə hopdurulmuş Ni və Co nanohissəciklərinin iştirakı ilə həyata keçirilir.
Parafin karbohidirogenlərinin dehidirogenləşməsi
600-640°С temperaturda havanın oksigeni və su buxarının iştirakında baş verir.
Alkilləşmə reaksiyasında çevrilməmiş parafin karbohidirogenləri dehidirogenləşmə
reaksiyasının aparılması üçün 2 reaktoruna verilir. Aşağıda katalıtık kreking
qazlarından maye məhsulların alınması rosesinin texnoloji sxemi verilmişdir (şək.5.).
Xammal sobadan keçərək 2000C qədər
qızdırılaraq ZSM-5 seolitterkibli katalızator yüklənmiş alkilləşmə reaktoruna
[1] verilir. Alkilləşmə reaksiyası aparıldıqdan sonra reaksiya məhsullarında
alkilləşməyə daxil olmayan parafin karbohidirogenləri müşahidə olunur. Çevrilməmiş
parafin karbohidirogenləri alkilləşmə reaktorundan çıxaraq sobaya verilirlər və
burada 6000Cqədər qızdırılaraq katalızatorla yüklənmiş dehidirogenləşmə
reaktoruna verilir.
Şək. 5. Katalıtık kreking qazlarından maye məhsulların
alınması qurğusunun prinsipial texnoloji sxemi
1-alkilləşmə reaktoru; 2-dehidirogenləşmə reaktoru;
3-buxar qızdırıcı; 4-6 –sərfölçənlər; 7-8 soyuducular; 9-su üçün sərfölçən;
10-su nasosu; 11-qarışdırıcı; 12,14,16 – setka; 13,16 – katalızator; 17-Raşiq həlqələri;
18,19- manometrlər; 20-tutum.
Katalızator 13 metal tor şəbəkənin üzərinə yerləşdirilmişdir.
Reaksiya məhsulları (olefinlər, çevrilməmiş parafinlər, Н2, СО2,
СН ) 2 reaktorundan keçərək rektifikasiya kolonuna daxil olur ki, burada
olefinlər və çevrilməmiş parafinlər Н2, СО2, СН4
–dən ayrılaraq soyuducuya daxil olurlar və orada 250-300°С temperaturadək
soyudulurlar. Qarışma 11 qarışdırıcısında həyata keçirilir. Reaktorlardakı təzyiqə
18 və 19 manometrləri ilə nəzarət edilir. Dehidirogenləşmə reaktorundan qazın sərfi
5sərfölçəni vasitəsi ilə tənzimlənir. Sonra dehidirogenləşmə reaktorundan çıxan
məhsullar işlənməmiş ilkin xammalla qarışdırılaraq alkilləşmə reaktoruna
verilir. Н2, СН4 yanacaq qazı xəttinə verilir. Reaksiya məhsulları
soyuducudan keçərək tutumda toplanır. Qazların miqdarına sərfölçənlə nəzarət edilir.
III FƏSİLYERINƏ
YETIRILƏN IŞIN NƏTICƏLƏRI
3.1.Prosesin maddi
balansı
3.2.Prosesin
istilik balansı
Alkilləşmə reaksiyasından sonra reaksiya məhsullarının katalızator səthindən
desorbsiyasının aparılması zəruridir. Desorbsiya su buxarı vasitəsi ilə
300-500°С temperaturda həyata keçirilir. Desorbsiya üçün ilkin temperatur 300°С
götürülür və desorbatın miqdarının azalması ilə temperatur qədər artırılir.
Temperatura nəzarət 21 termocütü, 2 reaktorunda isə 22 trmocütü vasitəsilə həyata
keçirilir.
Su buxarı 3 sobasında alınır ki, buraya su 10
nasosu vasitəsilə 9 tutumundan veilir. Suyun sərfinə dozator vasitəsi ilə nəzarət
edilir. 3 sobasında 14 metal şəbəkəyə Raşiq həlqələri yerləşdirilmişdir. Sobada
temperatur 23 termocütü vasitəsi ilə tənzimlənir. В
Cədvəl 3.1-da 260°С-də reaksiyanın maye məhsullarının çıxımının dəyişilməsi
verilmişdir. Cədvəldə prosesin material balansı təqdim olunmuşdur.
Cədvəl 3.1
Alkilləşmə reaktorunda
prosesin maddi balansı
№ |
İşlənməmiş xammal kimi
alkillreəşmə reaktoruna daxil olan karbohidirogenlərin miqdarı |
||||
Karbohidirogenlər |
q/saat |
mol/litr |
%küt. |
l/saat |
|
1 |
С3Н6 |
0.275 |
0,0077 |
26,33 |
0,147 |
2 |
∑ С4Н8 |
0.1778 |
0,0039 |
17,02 |
0,0712 |
3 |
С3Н8 |
0.215 |
0.00495 |
20.58 |
0,1095 |
4 |
n.С4Н10 |
0,1778 |
0.00375 |
17.02 |
0,0687 |
5 |
i.С4Н10 |
0.1943 |
0,00313 |
18.6 |
0,0751 |
6 |
∑С2 |
0,0047 |
0.00012 |
0,45 |
0.0038 |
|
∑ |
1,0446 |
|
100 |
0,4750 |
Vhəcmi.sürət.=25-30 saat-1;
t = 2600С; Gkat= 31,7 см3; ϸгаз н.у=
2,21 г/л
Cədvəl
3.2.
Dehidirogenləşmə reaktorundan sonra prosesə
qaytarılan karbohidirogenləri nəzərə almaqla alkilləşmə reaktoruna daxil olan
karbohidirogenlərin miqdarı
№ |
Alkilləşmə
reaktorunun girişində xammalın miqdarı (qaytarılmaqla) |
||||
Karbohidirogenlər |
q/saat |
mol/l |
%küt. |
l/saat |
|
1 |
С 3Н 6 |
0,275 +
0.156 = 0,431 |
0.0147 |
28,03 |
0,2299 |
2 |
∑ С4 Н8 |
0,1778
+ 0,1336 = 0.3114 |
0.008 |
20,26 |
0.1246 |
3 |
С3Н 8 |
0,215 +
0,1041 = 0,3191 |
0.0104 |
20,76 |
0,1625 |
4 |
n.С4Н10 |
0,1778
+ 0,089 = 0,2668 |
0,0066 |
17,36 |
0,1031 |
5 |
i.С4Н10 |
0,1943
+ 0,0105 = 0,2048 |
0.0052 |
13,3 |
0,0807 |
6 |
∑С2 |
0.0045 |
0.0003 |
0,29 |
0.0036 |
|
∑ |
1,5376 |
|
100 |
0,7044 |
G-qazın
sərfi = 0,7 l/saat (G260=1,25l/saat; V260=40,4 saat-1); ρгазн.у=2,262q/l;
burada , 0,156 və 0,1336 – dehidirogenləşmə reaktorunda alınan olefinlər
С3Н8 , i.С4Н10, n.С4Н10
1.041; 0.089; 0.0105 – çevrilməmiş parafin karbohidirogenləri С3Н8:
i.С4Н10 və n.С4Н10
İşlənməmiş xammalda olefin karbohidirogenlərinin parafin karbohidirogenlərinə
nisbəti (0,5871q/saat) dehidirogenləşmə reaktorunda alınan olefin karbohidirogenlərini
nəzərə almamaq şərti ilə:
burada, 1,0446 – ilkin xammalın miqdarı, q/saat
Dehidirogenləşmə reaktorunda alınan olefin karbohidirogenləri nəzərə
alınmaqla alkilləşmə reaktoruna daxil olan xammalın tərkibindəki olefin karbohidirogenlərinin
parafin karbohidirogenlərinə nisbəti: ( 0,3877 q/saat)
burada, 0.7424 – alkilləşmə reaktoruna daxil olan xammalın
tərkibindəki olefin karbohidirogenlərinin miqdarı, q/saat 0.3877- alkilləşmə reaktorunun
girişində parafin karbohidirogenlərinin miqdarı, q/saat İlkin xammalın tərkibində
olefin karbohidirogenlərinin miqdarının artması olefin karbohidirogenlərinin
dimerləşməsi və parafin karbohidirogenlərinin alkilləşməsi reaksiyasını
aparmağa imkan verir.
burada, 1, 5376 –
alkilləşmə reaktoruna daxil olan karbohidirogenlərin miqdarı (q/saat)
Reaksiyanım maye məhsullarının çıxımı aşağıda göstərilmişdir:
Gmaye.məhs.çıx. =
burada, 0,9526
q/saat reaksiyadan alınan maye məhsulların miqdarı;
1,0446 г/ч – təzə
xammalın miqdarı.
Cədvəl 3.3.
Prosesin temperaturunun dəyişilməsindən asılı
olaraq reaksiyanın maye məhsullarının çıxımlarının dəyişilməsi
Ölçü vahidi |
t,°С |
Karbohidirogenlər |
||||||||
С3Н8 |
С3Н6 |
и.С4Н10 |
и.С4Н8 |
н.С4Н10 |
н.С4Н8 |
С2Н4 |
С8Н18 |
к.г., л/ч |
||
q/saat |
260 |
0,1506 |
- |
0,0384 |
- |
0,2197 |
- |
- |
0,8408 |
1,25 |
300 |
0,3077 |
- |
0,022 |
- |
0,2116 |
- |
- |
0,918 |
1,52 |
|
420 |
0,2957 |
- |
0,0109 |
- |
0,1086 |
- |
- |
0,871 |
1,56 |
Cədvəl 3.4
. 260-420°С temperaturdan asılı olaraq maye məhsulların çıxımı (% küt.)
t, °С |
İlkin xammala görə reaksiyanın maye məhsullarının
çıxımı,% küt. |
260 |
91,2 |
300 |
87,9 |
420 |
83,4 |
Temperaturun 260°С–dən
420°С-yə qədər artması ilə maye məhsulların çıxımı 2600C-də 91,2%- dən
420°С-də 83,4%-ə qədər azalır.
Tədqiqatlar 260-420°С
temperatur intervalında dəyişməz kontakt müddətində (25san) aparılmışdır.
Katalıtık kreking
qazlarının maye məhsullara çevrilmə prosesinin material balansı tərtib
edilmişdir. İlkin xammala görə maye məhsulların çıxımı 91% kütlə təşkil
etmişdir. İlkin xammalda olan olefinlərin cəminə görə maye məhsulların çıxımı
210 % kütlə təşkil edir.
Temperaturun 260°С-dən
420°С-dək artması ilə maye məhsulların çıxımı 91,2% kütlədən 83,4 % kütləyə qədər
azalır. Cədvəl 10-11-də prosesin material balansı verilmişdir.
Cədvəl 3.5.
Alkilləşmə
reaktorunda gedən posesin material balansı
№ |
Xammal kimi alkilləşmə reaktoruna verilmiş
karbohidirogenlərin miqdarı |
||||
Karbohidirogenlər |
q/s |
mol/l |
% küt. |
l/s |
|
1 |
С3Н6 |
0.275 |
0,0077 |
26,33 |
0,147 |
2 |
∑С4Н8 |
0.1778 |
0,0039 |
17,02 |
0,0712 |
3 |
С3Н8 |
0.215 |
0.00495 |
20.58 |
0,1095 |
4 |
н С4Н10 |
0,1778 |
0.00375 |
17.02 |
0,0687 |
5 |
и С4Н10 |
0.1943 |
0,00313 |
18.6 |
0,0751 |
6 |
∑С2 |
0,0047 |
0.00012 |
0,45 |
0.0038 |
|
∑ |
1,0446 |
|
100 |
0,4750 |
Vh.sür..=25-30 saat-1;
t = 2600С; Gkat.= 31,7 sm3; ρqaz n.ş.
= 2,21 q/l
Cədvəl 3.6
Dehidirogenləşmə
reaktorundan sonra alınan karbohidirogenləri
№ |
Alkilləşmə reaktorunun girişinə verilən
xammalın miqdarı (sirkulyasiya ilə) |
||||
Karbohidirogenlər |
q/s |
mol/l |
%küt. |
l/s |
|
1 |
С3Н6 |
0,275 + 0.156 = 0,431 |
0.0147 |
28,03 |
0,2299 |
2 |
∑С4Н8 |
0,1778 + 0,1336 = 0.3114 |
0.008 |
20,26 |
0.1246 |
3 |
С3Н8 |
0,215 + 0,1041 = 0,3191 |
0.0104 |
20,76 |
0,1625 |
4 |
нС4Н10 |
0,1778 + 0,089 = 0,2668 |
0,0066 |
17,36 |
0,1031 |
5 |
иС4Н10 |
0,1943 + 0,0105 = 0,2048 |
0.0052 |
13,3 |
0,0807 |
6 |
∑С2 |
0.0045 |
0.0003 |
0,29 |
0.0036 |
|
∑ |
1,5376 |
|
100 |
0,7044 |
nəzərə almaqla alkilləşmə
reaktoruna daxil olan karbohidirogenlərin miqdarı
G-qazın
sərfi = 0,7 l/s (G260=1,25 l/s; V260=40,4 saat-1); ρгазн.у=2,262г/л;
burada
0,156 və 0,1336 - dehidirogenləşmə reaktorunda alınan olefinlər: С3Н8,
i.С4Н10, n.С4Н10 1.041; 0.089;
0.0105 –çevrilməmiş parafin karbohidirogenləri: С3Н8, i.С4Н10,
n.С4Н10 Dehidirogenləşmə reaktorunda alınmış olefinləri nəzərə almamaq şərti ilə çevrilməmiş xammaldakı olefin karbohidirogenlərinin
parafin karbohidirogenlərinə (0,5871 q/saat)
nisbəti:
burada, 1,0446 –
ilkin xammalın miqdarı, q/saat
Dehidirogenləşmə
reaktorunda alınmış olefinləri nəzərə almaqla alkilləşmə reaktoruna daxil olan
xammalın tərkibindəki olefin karbohidirogenlərinin ilkin xammaldakı parafin
karbohidirogenlərinə ( 0,3877 q/saat) olan nisbəti:
burada, 0.7424 –
alkilləşmə reaktoruna daxil olan olefin karbohidirogenlərinin miqdarı, q/saat;
0.3877- alkilləşmə
reaktorunun girişində parafin karbohidirogenlərinin miqdarı, q/saat.
Xammalın tərkibindəki
olefin karbohidirogenlərinin miqdarının artması olefin karbohidirogenlərinin
dimerləşməsi və parafin karbohidirogenlərinin alkilləşməsi reaksiyalarının getməsinə
imkan verir.
burada, 1,5376 –
alkilləşmə reaktoruna verilən karbohidirogenlərin miqdarı (q/saat) Reaksiyanın
maye məhsullarının çıxımı aşağıda verilmişdir:
burada, 0,9526
q/saat - reaksiyadan alınmış maye məhsulların miqdarı; 1,0446 q/saat – çevrilməmiş
xammalın miqdarı;
Cədvəl 3.7.
Prosesin temperaturundan asılı olaraq maye məhsulların çıxımının dəyişməsi
Ölçü vahidi |
t, °С |
Karbohidirogenlər |
||||||||
С3Н8 |
С3Н6 |
i.С4Н10 |
i.С4Н8 |
n.С4Н10 |
n.С4Н8 |
С2Н4 |
С8Н18 |
Kont.qazı, l/saat |
||
q/saat |
260 |
0,1506 |
- |
0,0384 |
- |
0,2197 |
- |
- |
0,8408 |
1,25 |
300 |
0,3077 |
- |
0,022 |
- |
0,2116 |
- |
- |
0,918 |
1,52 |
|
420 |
0,2957 |
- |
0,0109 |
- |
0,1086 |
- |
- |
0,871 |
1,56 |
Cədvəl 3.8.
260-420°С temperaturdan asılı olaraq maye məhsulların
çıxımı (% küt.)
t, °С |
İlkin xammala görə reaksiyanın maye məhsullarının
çıxımı, % küt. |
260 |
91,2 |
|
|
300 |
87,9 |
420 |
83,4 |
Temperaturun 260°С-dən
420°С-dək artması ilə maye məhsuların çıxımı 260°С-də 91,2% -dən 420°С-də 83,4%
qədər azalır.Prosesin kinetik asılılığı üzrə tədqiqatlar aparılmış, prosesin
getmə mexanızmi müəyyən olunmuşdur.
Hesablama yolu ilə
tapılmış ilkin dəyişənlərin optimal qiymətləri əsasında kinetik tədqiqatlar
aparılmışdır.Katalitik kreking qazlarından reaksiyanın maye məhsullarının
alınması prosesinin kinetik qanunauyğunluqlarının tədqiqi tərpənməz katalızator
laylı birbaşa axınlı laboratoriya reaktorunda izotermik şəraitdə 260-420°С
temperaturda, 25-40 saat-1 qaz qarışığının verilməsinin həcmi sürətində,
5-25 san kontakt vaxtı intervalında aparılmışdır.
Prosesin əsas
qanunauyğunluqlarının öyrənilməsi üçün reaksiyaların getmə şəraitinin maye məhsulların
alınmasına təsiri öyrənilmişdir. Aşkar olunmuş qanunauyğunluqlar prosesin
ehtimal olunan mexanızmi haqqında fikir yürütməyə imkan verir. Bu mexanızm əsasında
prosesdə iştirak edən ayrı-ayrı reaksiyaları təsvir edən stexiometrik nisbətlər
və bu nisbətlərə əsasən isə təsir edən kütlələr qanununa uyğun olaraq kinetik tənliklər
tərtib olunmuşdur.
Katalızator kimi
ZSM-5 tipli seolitdən istifadə olunmuşdur. Katalızatorun tökmə sıxlığı – 0,493
q/sm3 bərabər olmuşdur. İlkin xammal
kimi katalıtık kreking qurğusundan götürülmüş
xammaldan istifadə olunmuşdur.
Ehtimal olunan mexanızmin
seçilməsini əsaslandırmağa imkan verən Prosesin əsas qanunauyğunluqlarını
aydınlaşdırmaq üçün reaksiyanın getmə şəraitinin maye məhsulların alınmasına təsiri
öyrənilmişdir. Kinetik təcrübələrin nəticələri cədvəl 14-də göstərilmişdir.
Cədvəl3.9.
Katalıtık kreking qazlarından maye məhsulların alınması prosesinin ilkin komponentlərinin
və reaksiya məhsullarının qarışığının qatılıqlarının təcrübi qiymətləri
Temperatur |
τк, san. |
İlkin komponentlər və reaksiya məhsullarının
konsentrasiyası Сi, mol/l |
|||||||
С3Н8 |
С3Н6 |
i- С4Н10 |
i-С4Н8 |
н.С4Н10 |
н-С4Н8 |
С2 Н4 |
С8 Н18 |
||
0С |
0 |
0,00495 |
0,0077 |
0,00313 |
0,00159 |
0,00375 |
0.0023 |
0.00012 |
0 |
260 |
5 |
0.00493 |
0,0053 |
0.0022 |
0.00115 |
0.0035 |
0.0016 |
0.00008 |
0,0016 |
15 |
0,00491 |
0.0014 |
0.00075 |
0.00049 |
0.0032 |
0.00042 |
0.00003 |
0,0041 |
|
25 |
0.00489 |
0.000001 |
0,00053 |
0.00001 |
0.00303 |
0.000001 |
0.00000 |
0,0059 |
|
300 |
0 |
0,00495 |
0,0077 |
0,00313 |
0,0016 |
0,00375 |
0,0023 |
0,00012 |
0 |
5 |
0,00491 |
0,0045 |
0,0015 |
0,0007 |
0,0032 |
0,0008 |
0,00005 |
0,0014 |
|
15 |
0,0048 |
0,00081 |
0,0005 |
0,0002 |
0,003 |
0,0003 |
0,00002 |
0,0038 |
|
25 |
0,0046 |
0,00001 |
0,00025 |
0,00001 |
0,0024 |
0,00001 |
0,0000 |
0,0053 |
|
420 |
0 |
0,00495 |
0,0077 |
0,00313 |
0,00159 |
0,00375 |
0,0023 |
0,00012 |
0,0 |
5 |
0,0048 |
0,0023 |
0,0009 |
0,0005 |
0,0025 |
0,0004 |
0,00002 |
0,0012 |
|
15 |
0,0046 |
0,0005 |
0,0003 |
0,0001 |
0,0018 |
0,0001 |
0,00001 |
0,0024 |
|
25 |
0,0043 |
0,00001 |
0,00012 |
0,00001 |
0,0012 |
0,00001 |
0,0000 |
0,0049 |
Alınmış
qanunauyğunluqlar prosesin ehtimal olunan mexanızmini müəyyən etməyə imkan
vermişdir ki, bunun əsasında prosesdə iştirak edən ayrı-ayrı reaksiyaları təsvir
edən stexiometrik nisbətlər tərtib olunmuşdur:
1.
1.
1.
1.
1.
1.
1.
1.
1.
1.
Reaksiya məhsullarında
C6H12–nin olması onu göstərir ki, alkilləşmə ilə yanaşı
propilenin dimerləşməsi reaksiyası da gedir.
Bu sxemə əsasən
prosesin, katalızatorun həmcins və yaxud eksponensial qeyri-həmcins səthində
getməsi zamanı, eyni istilik dəyişikliyində, səthdə əmələ gələn bütün aralıq
birləşmələrin səthin bir sahəsindən digər sahəsinə keçməsi üçün kütlə dəyişikliyi
qanununa uyğun olaraq aşağıdakı kinetik tənlikləri yaza bilərik [29]:
= -
=
=
=
=
=
=
=
Burada, С1, С2, С3,
С4, С5, С6, С7, С8 uyğun
olaraq – propan, propilen, hidirogen, izobutan, izobutılen, n-butan, n-buten,
maye məhsulların (С6Н14, С7Н16, С8Н18,)
qatılıqlarıdır; ki (burada i=1-17) – ayrı-ayrı reaksiyaların sürət
sabitləri; n1, n2, n3, n4, n5,
n6, n7, n8, n9- bu və ya digər
komponentə görə reaksiyanın tərtibi; kjads – adsorbsiya
koeffisienti; burada j=1-8; τ – kontakt müddəti.
Qarşıda duran məsələ diferensial tənliklər
sistemində (1)-(8) sürət sabitlərinin кi, adsorbsiya koeffisientlərinin
kjads və reaksiyanın tərtibinin ni təyinindən
ibarətdir.
Kinetik konstantların hesablanması yüksək tərtibdən
Runqe-Kutta diferensial tənliyinin modifikasiya olunmuş həlli metodu daxil
olmaqla çoxdəyişənlərin funksiyalarının minimumunun axtarişi alqoritminin
istifadəsi ilə aparılmışdır [30].
Axtarış təcrübi və nəzəri hesablanmış qiymətlər
arasındakı fərq minimuma enənə qədər davam etdirilmişdir. Sürət sabitlərinin
hesablanmalarının nəticələri cədvəl 2-də verilmişdir. ni tərtibi 1-ə yaxındır.
Reaksiyanın sürət
sabitinin temperaturdan asılılığının Arrenius qanununa tabe olması ehtimal
olunaraq, aktivləşmə enerjisi (Еа), adsorbsiya istiliyi(Q),
predeksponensial vurğu (К0) hesablanmışdır. Hesabatların nəticələri
Cədvəl 15-də verilmişdir.
Cədvəl 3.10
Katalıtık
kreking qazlarında maye məhsulların alınması prosesinin kinetik parametrləri
|
Temperatur, C |
|
|
||
|
260 (533) |
300 (573) |
420 (693) |
Kal/mol |
|
|
0,00119 |
0,0025 |
0,0052 |
6424,02 |
0,584 |
|
0,00049 |
0,0011 |
0,003 |
7218,1 |
0,797 |
|
0,01429 |
0,029 |
0,059 |
6873,2 |
0,15x |
|
0,157 |
0,32 |
0,65 |
6703,5 |
0,381x |
|
0,00227 |
0,005 |
0,012 |
6824,3 |
0,352x |
|
0,0001 |
0,00021 |
0,00048 |
6835,1 |
0,185x |
|
0,562 |
0,114 |
0,26 |
5577,6 |
0,11x |
|
0,596 |
0,13 |
0,28 |
4633,2 |
0,751x |
|
0,017 |
0,035 |
0,072 |
4817,1 |
0,967x |
|
0,00276 |
0,0057 |
0,013 |
5016,6 |
0,1036x |
|
2,98 |
2,43 |
1,98 |
-1783,3 |
0,534 |
|
1,01 |
0,85 |
0,63 |
-2131,4 |
0,133 |
|
1,99 |
1,65 |
1,32 |
-1810,3 |
0,35 |
|
0,559 |
0,38 |
0,17 |
-5430,3 |
0,327x |
|
0,454 |
0,278 |
0,121 |
-5961,3 |
0,156x |
|
0,5 |
0,3 |
0,1 |
-7354,8 |
0,476x |
|
0,825 |
0,61 |
0,29 |
-4812,2 |
0,88x |
Parafinlərin
olefin karbohidirogenləri ilə alkilləşməsi prosesində getməsi ehtimal olunan
reaksiyaların aktivləşmə enerjilərinin qiymətləri verilmiş cədvəldən göründüyü
kimi, reaksiyalar 4,6-6,8 kkal/mol enerjisi ilə baş verir ki, bu da əsasən
i-butanın və n-butanın butılenlərlə alkilləşməsi reaksiyasının getməsini göstərir.
Seçilmiş mexanızm və tapılmış sürət sabitləri əsasında
yaradılmış kinetik model prosesi olduqca yaxşı təsvir edir. Nəzəri hesablanmış
qatılıqların təcrübi qiymətlərdən maksimum xətası 10%-i ötüb keçmir. Beləliklə,
təklif olunan model əsasında aparılmış hesablamaların nəticələrikinetik təcrübələrin
nəticələri ilə kifayət dərəcədə üst-üstə düşür.
Tövsiyə
olunan proses iki reaktorda həyata keçirilmişdir. Birinci reaktorda katalıtık kreking
qazlarının tərkibindəki karbohidirogenlərin alkilləşmə prosesi aparılmışdır.
Ikinci reaktorda alkilləşmə prosesi zamanı çevrilməmiş parafin karbohidirogenlərinin
dehidirogenləşməsi aparılmışdır. Alınan olefin karbohidirogenləri katalıtık kreking
qazlarının tərkibindəki C3-C4 parafinlərlə alkilləşmə məqsədi
ilə birinci reaktora verilir. İlkin xammala görə maye məhsulların çıxımı 86-88%
kütlə təşkil edir. Parafin karbohidirogenləri ilə olefin karbohidirogenlərinin
alkilləşmə prosesinin kinetik modeli tərtib edilmişdir. Kinetik tədqiqatlar
izotermik şəraitdə aparılmışdır. Prosesdə ideal sıxlaşdırma reaktoru modelinin
tətbiqinin mümkünlüyü reaktorun girişindəki axın üçün Pekle diffuziya və Pekle
istilik kriteriyalarının hesablanmaları yolu ilə yoxlanmışdır. Pekle istilik və
Pekle diffuziya kriteriyalarının hesablanmış qiymətləri: РеT / РеD
= 0,91÷1,22 onu göstərir ki, reaktorda istilik və maddə ötürülməsi axınları
diffuziya ötürməsinə nəzərən əhəmiyyətli dərəcədə üstünlük təşkil edir və
reaktorda ideal sıxlaşmaya yaxın hidrodinamiki rejimin müşahidə olunması
hipotezi təsdiqlənir.
Katalızator dənələrinin daxilindəki reagentlərin
qatılığının dəyişməsinə diffuziyanın və daxili kimyəvi reaksiyaların qiymətlərinin
təsiri göstərir ki, reagentlərin daxili dif-fuziyası kimyəvi reaksiyaya nəzərən
daha sürətli baş verir və buradan belə bir nəticə əldə etmək olar ki, kimyəvi
reaksiyanın sürəti katalızator dənələrinin daxzilindəki C3-C4
karbohidirogenlərinin diffuziya sürətləri
ilə tormozlanmır.
Nanohissəciklərin yüksək səth enerjisi onlardan
yaranan nanostrukturlaşdırılmış kompozitlərdə çoxlu qarşılıqlı təsirlər təmin
edir ki, bu da nanostrukturalı materialların dayanıqlığının, istilik müqavimətinin
və kimyəvi stabilliyin artmasına səbəb olur. Nanohissəciklərin ölçüsü azaldıqca
atom səthi kəskin şəkildə artır. Metal nanohissəciklərinin alınması metodikalarının
bir çoxları duzların və metal komplekslərinin reduksiyasına əsaslanır. Nanohissəciklərin
alınmasnın kimyəvi metodunun klassik nümunəsi Poliol prosesidir. Bu prosesdə
reduksia olunmuş metal duzları (nitratlar) etilienqlikol və dietilienqlikolda həll
olunurlar və ya suspenziyalaşırlar. Qarışıq 180-194°С temperaturda qızdırılır və
qaynadılır. Bu şəraitdə metal oksidləri reduksiya olunur və metal hissəcikləri
çökür. Bu metodika ilə 3 mm-dən 40 mm-dək ölçülərdə nanahissəciklər almaq
mümkündür.
Aparılan işin elmi yeniliyi ondan ibarətdir ki,
parafin karbohidirogenlərinin alkilləşməsi prosesi ilə yanaşı dehidirogenləşmə
prosesi üçün də katalızator hazırlanmışdır. Parafin karbohidirogenlərinin dehidirogenləşməsi
prosesinin aparılması üçün Co, Ni metalları seçilmişdir. Katalızator daşıyıcı (γAl2O3)
üzərinə Co, Ni nanohissəciklərinin hopdurulması yolu ilə hazırlanmışdır.
Cədvəl 3.11 və
3.12-də dehidirogenləşmə reaktoruna daxil olan xammalın ilkin miqdarının və
temperaturun dəyişilməsindən asılı olaraq (600-640°С) reaksiya məhsullarının tərkibi
verilmişdir.
Cədvəl 3.11
Dehidirogenləşmə reaktoruna daxil olan karbohidirogenlərin
və suyun konsentrasiyası (mol/l)
Cədvəl
3.12.
Dehidirogenləşmə reaktorunun çıxışında karbohidirogenlərin
və suyun qatılıqları (mol/l)
Tapılmış qanunauyğunluqlar prosesin ehtimal olunan mexanızmini
təklif etməyə imkan vermişdir ki, buna əsasən də prosesdə baş verən ayrı-ayrı
reaksiyaları təsvir edən stexiometrik nisbətlər tərtib olunmuşdur:
Kütlələrin təsiri qanununa müvafiq olaraq
kinetik modeli aşağıdakı kinetik tənliklər sistemi şəklində təsvir etmək olar:
= -
=
=
= -
=
= -
= -
Cədvəl 3.13
Reaktorun girişində və dehidirogenləşmə
reaktorunun çıxışında karbohidirogenlərin və suyun qatılıqlarının təcrübi qiymətləri
Burada с1, с2, с3, с4,
с5, с6, с7, с8, с9, с10,
с11, с12 – uyğun olaraq propanın,
propilenin, hidirogenin, izobutanın, izobutılenin, n-butanın, n-butılenin, etilienin,
metanın, oksigenin, СО2-nin və suyun qatılıqlarıdır; к1÷к16-
ayrı-ayrı reaksiyaların sürət sabitləridir; n1-n10 – bu və
ya digər komponentə görə reaksiyaların tərtibləridir; τ-kontakt müddətidir.
Qarşıda duran məsələ diferensial tənliklər
sistemində (1)÷(12) sürət sabitlərinin Кi və reaksiyanın tərtibinin
ni təyinindən ibarətdir. Kinetik konstantların hesablanması yüksək tərtibdən
Runqe-Kutta diferensial tənliyinin modifikasiya olunmuş həlli metodu daxil
olmaqla çoxdəyişənlərin funksiyalarının minimumunun axtarışı alqoritminin
istifadəsi ilə aparılmışdır [30]. Axtarışlar təcrübi və nəzəri hesablanmış qiymətlər
arasındakı fərq minimuma enənə qədər davam etdirilmişdir. Sürət sabitlərinin
hesablanmalarının nəticələri cədvəl 2-də verilmişdir. ni tərtibi 1-ə
yaxındır.
Reaksiyanın sürət sabitinin temperaturdan
asılılığının Arrenius qanununa tabe olması ehtimal olunaraq, aktivləşmə
enerjisi (Еi) və predeksponensial vurğu (К0)
hesablanmışdır (cədvəl 2.).
Seçilmiş mexanızm və tapılmış sürət sabitləri əsasında
yaradılmış kinetik model prosesi olduqca yaxşı təsvir edir. Hesablanmış
qatılıqların təcrübi qiymətlərdın maksimum xətası 7%-i ötüb keçmir. Beləliklə,
təklif olunan model əsasında hesablama yolu ilə əldə olunmuş qiymətlər kinetik
təcrübələrin nəticələri ilə kifayət qədər uzlaşır.
Oksigenin iştirakı ilə parafinlərin dehidirogenləşməsi
prosesinin işlənib hazırlanmış kinetik modeli adiabatik rejimdə işləyən təcrübə-sənaye
reaktorunun layihələndirilməsi üçün əsas kimi götürülə bilər.
Cədvəl 3.14
Parafinlərin oksigen iştirakı ilə dehidirogenləşməsi
prosesinin kinetik parametrləril 19. Parafinlərin
oksigen iştirakı ilə dehidirogenləşməsi prosesinin kinetik parametrləri
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Həmçinin məhsullara görə reaksiyanın tərtibləri müəyyən olunmuşdur:
n1=0,7; n2=0,92; n3=0,75;
n4=0,8; n5=0,95; n6=0,9; n7=0,98; n8=0,94;
n9=0,95; n10=0,85
Sürət sabitlərinin
hesablanması bir çox dəyişənlərin funksiyalarının minimumunun tapılması alqoritmini özündə əks etdirən yüksək tərtibdən
Runge-Kut differensial tənliklərinin modifikasiya olunmuş həlli metoduna əsaslanan
üsulla aparılmışdır.
NƏTİCƏ
1. Ədəbiyyat icmalına
əsaslanaraq müəyyən edilmişdir ki, etilienqlikolun iştirakı ilə katalızatorun
reduksiyası Ni və Co nanohissəciklərini almağa imkan verir. İlk dəfə olaraq etilienqlikol
mühitində reduksiya zamanı metal hissəciklərini nano ölçüdə əldə etmək
mümkündür. Bu da prosesdə həm katalızatorun aktivliyinə, həmçinin prosesin
rejim parametrlərinə təsir göstərəcək.
Daşıyıcı
üzərinə metalların nanohissəcik şəklində hopdurulması parafin karbohidirogenlərinin
olefin karbohidirogenlərinə çevrilmə reaksiyasında katalızatorun aktivliyini
artırmağa imkan verir. Proses nəticəsində alınan olefin karbohidirogenləri isə katalıtık
kreking qazlarının tərkibində olan parafinlərlə alkilləşmə reaksiyasına daxil
olur.
2.İlkin
olaraq oksid katalızatorları üzərində parafinlərin dehidirogenləşməsinə dair tədqiqatlar
aparılır. 6200C temperaturda propanın dehidirogenləşməsi zamanı
propilenin çıxımı 60% təşkil edir.
3.Müəyyən
edilmişdir ki, alkilləşmə və dehidirogenləşmə proseslərinin ayrı reaktorlarda
aparılması, alkilləşmə reaktorunda alınan parafin karbohidirogenlərinin dehidirogenləşmə
reaktoruna verilməsi maye məhsulların çıxımının artmasına gətirib çıxarır.
İlkin xammala görə maye məhsulların çıxımı 91% kütlə təşkil
etmişdir.
İstifadə olunmuş ədəbiyat
1.
Минскер К.С., Сангалов Ю.А., Изобутилен и его
полимеры, -М.:Химия, 1986. - 224с.
2.
Литвинов О.Б. Основы технологии синтеза каучуков.
-М.:Химия, 1972. - 528с.
3.
Миракла И. Метод дегидрирования изобутана. Патент.
Россия №5010201/04
4.
Гютербок Г. Полиизобутилен и сополимеры
изобутилена, Л.:Гостоптехиздат, 1962, 363с.
5.
Такияма Йосихиро. Исследование прямого
синтеза изобутилена и бутана // Kyushu daigaku Kogaku Shuho=Technol Repots
Kyushu Univ.- 1998-71 №4 с.340-342 Япон.
6.
Bekheet M.E. Селективная изомеризация
н-бутиленов. // Petrol Sci and Texnol. 1999-17 №1-2 с.189-206.
7.
Chen Hong-vo, yu La-jia. Влияние ферритных
цеолитов допированных ZSM-23 на селективность изомеризации бутена в
изобутилен. // Ximen daxual Xuebao. Zitan Kexuc ban=J.Xiamen
Univ. Natur Sci. 2000.39 №4 с. 570-576. Кит.
8.
Pellet Rigis J. Изомеризация
н-бутиленов в изобутилен. Патент. США №5491276.
9.
Хорев Ю.М., Морозов Е.В. Изомеризация н-бутилена.
-Патент. Россия №551315.
10.
Тезисы докладов V конференции по
интенсификации нефтехимических процессов. Нижнекамск: Нефтехимия 99, 1999. Том
1.
11.
Мирзабекова С.Р., Мамедов А.Х.. Заявка №
93018269104. Россия “способ конверсии изобутана в изобутилен ”.
12.
Чаплиц Д.Н. Промышленные методы выделения
изобутилена. - М.:ЦНИИТЭнефтехим, 1971. - 42с.
13.
Башкагов Т.В., Жигалин Я.Л. Технология
синтетического каучука. - Л.: Химия, 1987. - 360с.
14.
Шаронов К.Г., Рожнов А.М.. Извлечение изобутилена
из промышленных бутан - бутиленовых фракций. // Журнал прикладной химии.
2001.74 №4 с.670-674.
15.
Шаронов К.Г., Рожнов А.М Заявка № 96111390/04.
Россия “Способ выделения изобутилена ”.
16.
Павлов С.Ю., Карпов Н.Л. -Патент. Россия №2083541.
“Способ получения изобутилена из метил - или этилтретбутилового эфира ”.
17.
Забористов В.П., Ярулина Р.М. -Патент. Россия
№695996. “Точная очистка изобутилена на анионообменных смолах ”.
18.
Письман С.С., Далин М.А.. -Патент. Россия №2083541.
“Способ выделения изобутилена из углеводородной фракции С4 ”.
19.
Adoms J.R. -Патент. CША №6242661. “Способ отделения
изобутилена от Н-бутиленов”.
20.
Усенко М.И., Гусейнов М.М. “Способ получения
изобутилена ”. -Патент. Россия №516667.
21.
Гусейнов М.М. Муханглинский Ф.Ф. “Способ получения
изобутилена высокой концентрации”.-Патент. Россия №667538.
22.
Сангалов Ю.А., Минскер К.С.. “Термоокислительная
деструкция полиизобутилена ”. -Патент. Россия №729177
23.
Общая химическая технология органических веществ.
Под ред. Зыкова Д.Д. -М.:Химия, 1966. - 528с.
24.
Larsen Custavo, Lotero Edgar -Реакции
дегидратации спиртов в присутствии ZrO2,содержащего вольфроматы. //J.Catal
-1997.-169 №1 с. 67-75.
25.
Philippou. A., Naderi. M.Дегидратация
трет-бутанола на основных катализаторах EST-10. // Catal / Lett -1998-53 №3-4 c.221-224.
26.
Петров А.А., Бальян Х.В., Трощенко
А.Т..Органическая химия - М.: Высшая школа, 1973. - 623с.
27.
Гусейнов М.М., Мухаглинский Ф.Ф.. “Способ получения
изобутилена ”. -Патент. Россия №540855.
28.
Abella L., Caspillo P. Изучение кинетики
дегидратации трет-бутанола катализированного ионообменными смолами. // Int. J. Chen Kinet -1999-31 №12 с.854-859
29.
Обенаус Ф., Гревинт Б. “Способ получения
изобутилена ”.-Патент. ФРГ №1132787А.
30.
Abella L., Caspillo P. Дегидратации
трет-бутанола путем реактивной дистилляции. // Int. J. Chem Eng.Jap-1999-32 №6
с.742-745.
31.
Кирпичнеков П.А., Лаакумович А.Г. Химия и
технология мономеров для синтетических каучуков - Л.:Химия, 1981. - 528с.
32.
Han Seott “Процесс селективной
конверсии изобутилена ”.-Патент. США №5475181.
33.
Maruga Ken-ichi, Komidga Teruaki. Образование
из синтез газа на циркониевых катализаторах. //Sohokibai=Catalysts and
Catalysis.-1999.41 №6 с. 397-399.
34.
Башкиров А.Н., Крюков Ю.Б. “Извлечение изобутилена
из смеси ацетона.”-Патент. Россия №438631.
35.
Микачев М.К., Ходаков Ю.С. “Способ совместного
получения изобутилена и пропилена ”.-Патент. России №472924.
36.
Краткий справочник по химии. // Под. ред. Уреленко
О.Д. - Киев: Наукова думка. 1974 991с.
37.
Темникова Т.И. Курс теоретических основ
органической химии. - Л: Химия 1968, 586с.
38.
Егоров А.С., Дионисьев В.Д. Химия. -Ростов на Дону:
Феникс 1996 736с.
39.
Энциклопедия полимеров./ Под. ред. Кабанова. − М.:
Советская энциклопедия 1974г. Том 2-3
40.
Полянский Н.Г. Катализ ионитами.-М.: Химия. 1981,
246с.
41.
Краткий справочник физико-химических величин./Под
ред. Разведеля А.А. Пономарева А.М. - Санкт-Петербург, 1999. 184с.
42.
Киреев В.А. Курс физической химии. М.: Химия.
1975,776с.
43.
Сайкс П. Механизм реакции в органической химии.
М.:Химия. 1973, 316с.
44.
Лиакумович.Н.Г. Химия и технология мономеров для
синтетических каучуков.- Л.:Химия. 1981,246с.
45.
Чаплиц Д.Н.Дегидратация трет-бутилового спирта в
реакторе новой конструкции. //Химическая промышленность.1966, №10 с.734-736.
46.
Чаплиц Д.Н.Дегидратация триметилкатбинольной
фракции на катионите КУ-1. //Химичская промышленность.1968, №9 с.658-660.
47.
Ионообменные методы очистки веществ. /Под. ред.
Чикина Г.А. Воронеж: ВГУ, 1984-372с.
48.
Михаил Р., Кырлогану К. Реакторы в химической
промышленности. Л.: Химия, 1968, 388 с.
49.
Чаплиц Д.Н., Самохвалова И.Д. Кинетика дегидратации
трет-бутилового спирта на ионообменной смоле. // Химическая
промышленность.1966, №5 с.334-338.
50.
Gunter Alfke, Walther W. Irion & Otto S. Neuwirth (2007).
"Oil Refining". Ullmann's
Encyclopedia of Industrial Chemistry.
51.
a
of Industrial Chemistry.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder